Bu satırları yazarken sana, Dökülüyor gözümden yaşlar, Çağlayan olmuş dilimde sözler, Akıyor gözyaşlarımla beraber, Nedenini bilmeden kaçmak geliyor içimden, Uzaklaşmak, olabildiğince uzaklaşmak, Ama yapamıyorum, buralardan gidemiyorum, Beni engelleyen bir şeyler var, Beni buralarda tutan bir şeyler var.   Dolaşıyorum beraber gezdiğimiz sokaklarda, Anılar geliyor aklıma tek tek, Gülüşünü, bana seslenişini, elimi tutuşunu, Sanki yeniden yaşıyor gibiyim, Hatırladıkça tebessüm kaplıyor yüzümü.   Hatırlıyor musun ilk günümüzü, Sana ilk kez Seni Seviyorum değişimi, Ben unutamıyorum ne ilk günü nede son günü, Ne gelişini nede habersiz gidişini, Hatırladıkça gözlerim doluyor.   Ağlar oldum her gece ardından, Gülmedi kader bir kere olsun bana, Çıkmadı bir daha karşıma Melek, Gülüşü, bakışı, saçları ve kalbi, Tıpkı senin gibi biri.   Şimdi yalnızım bu karanlık şehirde, Senden sonra yârim oldu geceler, Kendi kendime konuşup, şiirler yazıyorum sana, Bazen unuttum diyorum seni, Ama bu kendime söylediğim en büyük yalan.   Ne seni nede senli günleri unutur, Bu serseri, işe yaramayan gönül, Yazar sabahlara kadar ismini duvarlara, Tekrar tekrar sitem eder her geceye, Bu gün yine gelmedin diye.   Yalancı bir tebessüm yüzümde, Gözlerimde gizli yaşlar, Kalbimde benim gibi yalancı sevdalar, Şimdi çık gel desem sana, Çıkıp gelir misin uzaklardan benim için?     By_FiRaRi   16.05.09